Άρση απαγόρευσης της θήρας στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού Πρόσφατες αποφάσεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας (2607/9-9-2011 και 2078/9-9-2011), βασισμένες σε προτάσεις τοπικών Δασαρχείων, επιτρέπουν τη θήρα σε περίπου 12% του πυρήνα του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού (ανατολικές και δυτικές χερσαίες περιοχές – Ζώνες Α και Α1), όπου απαγορεύεται από το 1990. Μία τέτοια απόφαση επιδεινώνει τους όρους προστασίας και αντίκειται στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο του νόμου 3937/2011 , οπότε η νομιμότητά της πάσχει. Επιστολή 10 ελληνικών περιβαλλοντικών ΜΚΟ προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος αναφέρει ότι η θήρα σε ένα τόσο πλούσιο και ευαίσθητο οικοσύστημα δημιουργεί υψηλά επίπεδα όχλησης για παγκοσμίως απειλούμενα είδη της περιοχής (π.χ. Αργυροπελεκάνο), ενώ παράλληλα ενέχει σοβαρούς κινδύνους θανάτωσης σπάνιων ειδών πουλιών λόγω λάθους αναγνώρισης (π.χ. Βαλτόπαπια). Άλλωστε, η θήρα στο Εθνικό Πάρκο επιτρέπεται στη Ζώνη Β. Aπό το 1990, οι αρμόδιες για τη φύλαξη υπηρεσίες έχουν επιδείξει αναποτελεσματικότητα στην πάταξη της εκτεταμένης λαθροθηρίας, με αποτέλεσμα να καταγράφονται ετησίως πολύ σοβαρά περιστατικά θανάτωσης και λαθρεμπορίας παγκοσμίως απειλούμενων ειδών . Το επιχείρημα ότι η άσκηση νόμιμης θήρας θα μειώσει το εκτεταμένο φαινόμενο της λαθροθηρίας είναι ατεκμηρίωτο και ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα καθεστώτα προστασίας όλων των Προστατευόμενων Περιοχών της Ελλάδας και υγροτόπων Ραμσάρ όπου συναντάται λαθροθηρία. Η καθυστέρηση τόσο της ανάκλησης των αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης όσο και της έκδοσης απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος για απαγόρευση της θήρας, έχουν δημιουργήσει σοβαρό νομικό κενό στην προστασία της περιοχής. Τι μέτρα σκοπεύει να πάρει η Επιτροπή ώστε να αποφευχθεί σκόπιμη όχληση και εκ λάθους θανάτωση προστατευόμενων ειδών της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ σε αυτή την περιοχή διεθνούς σημασίας; που ισχύουν με την ΚΥΑ 11989 (ΦΕΚ Δ’ 123/21-03-2008). το οποίο προβλέπει πως αρμοδιότητα για τον καθορισμό χρήσεων και δραστηριοτήτων εντός των Εθνικών Πάρκων έχει μόνο το ΥΠΕΚΑ. http://arcturos.wordpress.com/2011/09/13/amvrakikos/ Ντόπιοι κυνηγετικοί κύκλοι φαίνεται ότι ενέχονται τα τελευταία χρόνια σε σκόπιμες καταστροφές αυγών πελεκάνων, γεγονός που έχει εκθέσει διεθνώς την χώρα και οδηγεί σε οικοτουριστικό μποϋκοτάζ την ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνεται ήδη από το 1990 στην «μαύρη λίστα» των περιοχών της Σύμβασης Ραμσάρ (Κατάλογος Μοντρέ)