ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΔΑΣΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
"Π.Ο.Δ.Υ."
ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗ 31
ΑΘΗΝΑ
ΚΙΝ. 6973380915
e-mail: podypr@yahoo.gr
Αθήνα 15/1/2011

Αρ. Πρωτ. 7
ΘΕΜΑ: «Νέοι Οργανισμοί – περεταίρω υποβάθμιση των Δασικών Υπηρεσιών»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Κατ’ αρχήν θέλουμε να επισημάνουμε και να τονίσουμε ότι με τους δημοσιευθέντες Οργανισμούς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων – Δασικών Υπηρεσιών αποκαθίσταται μια πολύχρονη αδικία σε βάρος των υπαλλήλων Τεχνολογικής Εκπαίδευσης που τους κρατούσε καθηλωμένους στο περιθώριο της υπηρεσιακής εξέλιξης.
Θα εντοπίσουμε όμως και θα σταθούμε στην αρνητικότατη εξέλιξη πάνω σε δυο σημαντικά ζητή-ματα αιχμής, στις οργανικές θέσεις των Δασικών Υπαλλήλων και στα Δασονομεία, τα οποία ε-πιδεινώνονται δραματικά συρρικνώνοντας περεταίρω μια ήδη απαξιωμένη Δασική Υπηρεσία και κα-θιστούν ζοφερότερα το μέλλον και την προοπτική της.
ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Τα Δάση, οι Δασικές Εκτάσεις και τα Δασικά Εδάφη γενικά, ανέρχονται στη Χώρα μας σε 86 εκα-τομμύρια στρέμματα, από τα 132 της συνολικής της έκτασης.
Όλες αυτές οι εκτάσεις βρίσκονται υπό την προστασία, επιτήρηση και διαχείριση της Δασικής Υ-πηρεσίας.
Η Υπηρεσία μας εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αποτελεί μια από τις πιο βαριά πληττόμενες σε έλλει-ψη προσωπικού υπηρεσίες και αυτό που αναμέναμε ήταν η ενίσχυση και η ανασυγκρότησή της.
Οι θεσμοθετημένες μέχρι σήμερα οργανικές θέσεις Δασικών Υπαλλήλων είναι ( Νόμοι 1845/1989, 2945/2001 και 3208/2003 και ΠΔ 402/1988 και 422/1991):
Δασολόγοι: 1.352, Δασοπόνοι 1.496, Δασοφύλακες 1.977.
Από τις παραπάνω οργανικές θέσεις τα μεγαλύτερα κενά είχε ο κλάδος των Δασοπόνων, σε πο-σοστό πάνω από 70%.
Με τους νέους οργανισμούς έρχεται η Πολιτεία να συρρικνώσει τις οργανικές θέσεις όλων των Δασικών Υπαλλήλων και μάλιστα όχι αναλογικά. Με βάση τις καλυμμένες και όχι τις προβλεπόμενες οργανικές θέσεις, θεσμοθετεί την αδικία σε βάρος του Δασοπονικού κλάδου, περικόπτοντας το 70% των οργανικών του θέσεων.
Οργανικές θέσεις που προβλέπουν οι νέοι οργανισμοί:
Δασολόγοι: 968, Δασοπόνοι 781, Δασοφύλακες 958
Αν δίπλα στη δραματική αυτή συρρίκνωση που συντελείται υπολογίσουμε και την στρεβλή κατα-νομή μεταξύ των τριών κλάδων τότε γίνεται αντιληπτός και ο λόγος δυσλειτουργικότητας και αναπο-τελεσματικότητας της Υπηρεσίας μας.
Να σημειωθεί ότι η διεθνώς παραδεκτή σχέση μεταξύ των κατηγοριών των Δασικών Κλά-δων, προκειμένου να μπορέσει η Δασική Υπηρεσία να φέρει σε πέρας το πολυποίκιλο και πολυσχιδές αντικείμενο που συνίσταται στην Διατήρηση, Προστασία, Ανάπτυξη, Διοίκηση, Διαχείριση και Βιώσιμη Αξιοποίησης των Δασών, είναι 1:2:3 αντίστοιχα.
ΔΑΣΟΝΟΜΕΙΑ
Η Δασική Υπηρεσία με την οργανωτική διάρθρωση (Διεύθυνση – Δασαρχείο, Δασονομεία Δασο-φυλάκεια) αποτελεί την πλέον αποκεντρωμένη Δημόσια Υπηρεσία του Ελληνικού κράτους.
Το αδύνατο και αναποτελεσματικό σημείο το οποίο αναδείχθηκε στην πράξη στα τελευταία 25 χρόνια λειτουργίας του Δασοδιοικητικού συστήματος, υπήρξε η υποβάθμιση και απαξίωση των Δασο-νομείων.
Τα Δασονομεία αποτελούν αποκεντρωμένες Δασικές Μονάδες με δική τους έδρα, χωρική ευθύνη και αρμοδιότητα σε όλο το φάσμα των δασικών δραστηριοτήτων και αποτελούν μαζί με τα υπ’ αυτά Δασοφυλάκεια την αιχμή του δόρατος της Δασοπροστασίας στη Χώρα μας.
Με συνεχή υπομνήματα η Ομοσπονδία μας ενημέρωσε τα αρμόδια Υπουργεία εμπεριστατωμένα για τις απόψεις μας σχετικά με την οργάνωση των Δασικών Υπηρεσιών και γιατί θεωρούμε σημαντικό θέμα στην οργάνωση της Δασικής Υπηρεσίας την αναβάθμιση των Δασονομείων, συμπέρασμα άλ-λωστε και αναγκαιότητα που προέκυψε από εμπειρία δεκαετιών στη λειτουργία της και μάλιστα με μηδαμινό κόστος.
Στα προσχέδια των οργανισμών αυτό έγινε πλήρως αποδεκτό από την Πολιτεία ,για να υπανα-χωρήσει στη συνέχεια , μετά δε την υπόδειξη του ΣτΕ να διαβαθμίσει τα Δασονομεία και τα Δασοφυ-λάκεια σύμφωνα με το Νόμο και προκειμένου να μην κατατάξει “πάση θυσία” τα Δασονομεία σε ε-πίπεδο Τμήματος, όπως είχαν καταλήξει όλες οι μέχρι σήμερα Επιτροπές Οργανισμών και είχε προ-ταθεί από τους τρεις Δασικούς Κλάδους και τη Δασική Διοίκηση, κατέταξε τα Δασονομεία και τα Δα-σοφυλάκεια, ως Γραφεία σε οριζόντια ιεράρχηση, καταργώντας τα ουσιαστικά, γεγονός που καταδεικ-νύει είτε άγνοια είτε μεθοδευμένη καταστρατήγηση της Δασικής πραγματικότητας.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η «εμμονή» μας στην ύπαρξη αναβαθμισμένου Δασονομείου δεν αποτελεί ούτε «καπρίτσιο» ούτε συντεχνιακή επιδίωξη, όπως πιθανόν θέλουν κάποιοι να παρουσιά-σουν αλλά θέση ευθύνης και προοπτικής για την Υπηρεσία μας.
Εμείς σαν εργαζόμενοι επιμένουμε αταλάντευτα στις απόψεις μας ότι η Δασική Υπηρεσία δεν μπορεί να υπάρξει και να ανταποκριθεί στο ρόλο της, παρά μόνο με ενίσχυση του ουσιαστικού απο-κεντρωτικού σχεδιασμού της, που επιτυγχάνεται με το κάθετο τρίπτυχο Διεύθυνση-Δασαρχείο, Δα-σονομείο, Δασοφυλάκειο.
Για τα Ελληνικά δεδομένα με τα Δασικά εδάφη να αποτελούν το 65% της έκτασης της Επικράτειας με πάνω από 70% Δημόσια Δάση κάθε πειραματισμός και ειδικά χωρίς τεκμηρίωση σε βάρος της Δα-σικής Υπηρεσίας αποβαίνει αναλογικά σε βάρος των Δασών της Χώρας, με δυσμενή και μη αναστρέ-ψιμα αποτελέσματα.
Τα 180 χρόνια Δασικής Ιστορίας της Νεώτερης Ελλάδας, έχουν πολλά να μας διδάξουν…
Καλούμε το αρμόδιο για την Εθνική Δασική Πολιτική Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλ-λαγής, να λάβει θέση για το ποια Δασική Υπηρεσία χρειάζεται. Μια Υπηρεσία αποκεντρωμένη με ά-μεση γνώση και ενασχόληση με το Δασικό Αντικείμενο, ή μια Δ.Υ. υδροκέφαλη και Γραφειοκρατική. Αν θέλει το δεύτερο τότε ας προχωρήσει και τυπικά στην κατάργηση των αποκεντρωμένων Δασικών Υπηρεσιών , ας απομακρύνει ακόμη περισσότερο τους Δασικούς από το Δάσος και ας αναθέσει την εφαρμογή της Δασικής Πολιτικής σε υδροκέφαλες Διευθύνσεις, ή … σε ιδιωτικές Δασικές Επιχειρήσε-ις.
Οι Εισαγγελείς και οι Ελεγκτές της Δημόσια Διοίκησης, αλλά και οι πολίτες δεν ρωτάνε αν είναι ή όχι στελεχωμένα και σε ποιο επίπεδο διαβαθμισμένα τα Δασονομεία, αλλά καταλογίζουν σ’ αυτά την ευθύνη για πράξεις, ή παραλήψεις, γιατί αυτά είναι αρμόδια, σύμφωνα με το νόμο .
Επί τέλους δεν μπορεί οι ελάχιστοι συνάδελφοί μας που υπηρετούν στα Δασονομεία να κινδυ-νεύουν να κατηγορηθούν ανά πάσα στιγμή, για προβλήματα τα οποία είναι ανθρωπίνως αδύνατο να παρακολουθήσουν, επειδή η Πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της…
Καλούμε την Πολιτεία να επιλέξει ξεκάθαρα ή την αναβάθμισή τους ή να προτείνει άλλη αποτελεσματικότερη οργάνωση, εγκαταλείποντας το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.
Μπορεί να μην είναι σε θέση να ενισχύσει σοβαρά τη Δασική Υπηρεσία σ’ αυτή τη δυσμε-νή συγκυρία που διερχόμαστε και είναι εν πολλοίς αυτό κατανοητό, δεν δικαιούται όμως να στραγγαλίσει την προοπτική της.
Αυτό θα έχει τραγικές συνέπειες για τα Δάση της Πατρίδας μας, που αποτελούν το πλέον σταθερό οικοσύστημα του Φυσικού περιβάλλοντος, σημαντικό παράγοντα συγκράτησης των πληθυσμών της Ελληνικής υπαίθρου και της ποιότητας ζωής των πολιτών.